24 Temmuz 2011 Pazar

Kim Üzebilir ki Seni Senden Başka?

Gidene kal demeyeceksin,

Gidene kal demek zavallılara,

Kalana git demek terbiyesizlere,

Dönmeyene dön demek acizlere,

Hak edene git demek asillere yakışır.

Kimseye hak etmediğinden fazla değer verme,

Yoksa değersiz olan hep sen olursun.

Düşün;

Kim üzebilir seni senden başka?

Kim doldurabilir içindeki boşluğu? Sen istemezsen...

Kim mutlu edebilir seni? Sen hazır değilsen?

Kim yıkar, kim yıpratır? Sen izin vermezsen...

Her şey sende başlar, sende biter,

Yeter ki yürekli ol, tükenme, tüketme...

Tükettirme içindeki yaşam sevgisini!

Ya çare sizsiniz ya da çaresizsiniz...

Öyle bir hayat yaşadım ki cenneti de gördüm cehennemi de,

Öyle bir aşk yaşadım ki, tutkuyu da gördüm pes etmeyi de.

Bazıları seyrederken hayatı en önden,

Kendime bir sahnede buldum; oynadım...

Öyle bir rol vermişler ki okudum, okudum anlamadım.

Kendi kendime konuştum bazen evimde,

Hem kızdım hem güldüm halime.

Sonra dedim ki; söz ver kendine!

Denizleri seviyorsan dalgaları da seveceksin,

Sevilmek istiyorsan önce sevmeyi bileceksin,

Uçmayı biliyorsan düsmeyi de bileceksin,

Korkarak yaşıyorsan yalnızca hayati seyredersin...

Öyle bir hayat yaşadım ki son yolculukları erken tanıdım.

Öyle çok değerliymiş ki zaman, hep acele etmem bundan anladım...

F.Nietzsche

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder